Το «Turf Toe» είναι στην πραγματικότητα η κοινή ονομασία για την πρώτη μεταταρσιοφαλαγγική άρθρωση με διάστρεμμα. Η πρώτη μεταταρσοφαλαγγική άρθρωση είναι η δεύτερη άρθρωση στο μακρινό άκρο του μεγάλου δακτύλου, δηλαδή η άρθρωση όπου το μεγάλο δάκτυλο συναντά το πέλμα του ποδιού. Το διάστρεμμα της πρώτης μεταταρσιοφαλαγγικής άρθρωσης είναι κοινώς γνωστό ως «δάκτυλο του τουρνουά», «δάκτυλο του τουρνουά» ή «τεχνητό δάκτυλο χλοοτάπητα». Αναφέρεται στην υπερβολική ραχιαία κάμψη της πρώτης μεταταρσοφαλαγγικής άρθρωσης που οδηγεί σε βλάβη στον μαλακό ιστό του συμπλέγματος της αρθρικής κάψουλας (συμπεριλαμβανομένων των σχετικών συνδέσμων, τενόντων και αρθρώσεων, βλάβη του σάκου, της πελματιαίας πλάκας κ.λπ.).

Ουσιαστικά, το δάκτυλο του χλοοτάπητα αναφέρεται σε διάστρεμμα στη βάση του μεγάλου δακτύλου που προκαλείται από την ασυνήθιστη πίεση στους συνδέσμους που ελέγχουν το εύρος κίνησης του δακτύλου. Όταν τα δάχτυλα των ποδιών είναι πέρα ​​από το φυσιολογικό εύρος κίνησης, όπως η κάμψη των δακτύλων σε μια άβολη κατεύθυνση, οι σύνδεσμοι θα τεντωθούν και συνήθως θα σχιστούν ελαφρά. Οι ασθενείς με χλοοτάπητα δάχτυλα συχνά βιώνουν αλλαγές στην κινητικότητα και είναι δυνατό να σχηματιστούν χλοοτάπητα σε πολλά διαφορετικά περιβάλλοντα.

Το πρώτο διάστρεμμα της μεταταρσοφαλαγγικής άρθρωσης ονομάζεται «δάκτυλο του ποδιού» επειδή αυτού του είδους ο αθλητικός τραυματισμός εμφανίζεται κυρίως σε αθλητικά γήπεδα με χλοοτάπητα, όπως γήπεδα ποδοσφαίρου και γήπεδα ράγκμπι. Σε αυτό το είδος αθλήματος, η πρώτη μεταταρσιοφαλαγγική άρθρωση συχνά υφίσταται υπερβολική ραχιαία κάμψη και ο τραυματισμός συμβαίνει υπό την ώθηση της σωματικής αδράνειας και της εξωτερικής δύναμης (η δραστηριότητα ραχιαία κάμψης της πρώτης μεταταρσοφαλαγγικής άρθρωσης συνήθως δεν υπερβαίνει τις 100 μοίρες). Ειδικά τα τελευταία χρόνια, τέτοια αθλήματα έχουν γίνει πιο δημοφιλή στην Κίνα, και ο τεχνητός χλοοτάπητας αντιπροσωπεύει μεγάλο ποσοστό (η σκληρότητα κάτω από τον τεχνητό χλοοτάπητα είναι υψηλότερη, γεγονός που είναι πιο πιθανό να προκαλέσει διαστρέμματα στα δάχτυλα), γεγονός που έχει αυξήσει σημαντικά τη συχνότητα εμφάνισης " δάχτυλα χλοοτάπητα».

Τα κύρια συμπτώματα του δακτύλου του χλοοτάπητα είναι τοπικός πόνος, οίδημα, εκχύμωση και μυϊκή ένταση κοντά στην περιοχή όπου συνδέονται ο αντίχειρας και το πέλμα του ποδιού, και επώδυνο βάδισμα κατά το περπάτημα (ασυνείδητα αποφεύγοντας το βάρος του μεγάλου δακτύλου). Οι απεικονιστικές εξετάσεις όπως η μαγνητική τομογραφία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον προσδιορισμό της βλάβης των μαλακών ιστών κοντά στην κάψουλα της άρθρωσης και για τον αποκλεισμό άλλων τύπων βλαβών και τραυματισμών όπως το σησαμοειδές οστό, η αρθρική επιφάνεια, το μετατάρσιο οστό, η θήκη τένοντα κ.λπ.

Εάν πρόκειται απλώς για διάστρεμμα του μαλακού ιστού της πρώτης μεταταρσοφαλαγγικής άρθρωσης (δάκτυλο του ποδιού), η ξεκούραση, ο πάγος, η συμπιεστική επίδεση και η ανύψωση του προσβεβλημένου άκρου μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανακούφιση από τον πόνο και το πρήξιμο κατά την περίοδο των οξέων συμπτωμάτων. Όταν ελέγχονται τα οξέα συμπτώματα, μπορούν σταδιακά να επιστρέψουν στις καθημερινές δραστηριότητες και τις αθλητικές δραστηριότητες με τη βοήθεια προστατευτικών συσκευών (όπως μπότες για περπάτημα, παπούτσια με σκληρή σόλα και επίδεσμοι με ψαροκόκκαλο). Ωστόσο, εάν τα συμπτώματα προκαλούνται από άλλες ασθένειες, θα πρέπει να εξετάζονται διαφορετικές επιλογές θεραπείας ανάλογα με την κατάσταση. Σε αυτό το πλαίσιο, το δάκτυλο του χλοοτάπητα πρέπει να διακρίνεται από τις ακόλουθες ασθένειες με παρόμοια συμπτώματα.

1. Κατάγματα και εξαρθρήματα του θόλου. Μπορεί να ελεγχθεί με απεικονιστικά στοιχεία (για παράδειγμα: εύρεση σημαντικών στοιχείων μέσω ακτινογραφίας, σάρωση οστών, αξονική τομογραφία, μαγνητική τομογραφία κ.λπ.).
2. Δυσκαμψία Hallux, μεταταρσοφαλαγγική αρθρίτιδα. Σχετίζεται ως επί το πλείστον με χρόνιες ασθένειες όπως τα οστικά σπιρούνια, τα οστεόφυτα και η ίνωση των ιστών και γενικά δεν είναι οξεία ασθένεια. μπορεί να ελεγχθεί με απεικονιστικά στοιχεία.
3. Τραυματισμός του σησαμοειδούς οστού. Τα σημεία ευαισθησίας είναι πιο συγκεντρωμένα στο σησαμοειδές οστό και το εύρος είναι μικρότερο. Μπορεί να ελεγχθεί με απεικονιστικά στοιχεία.
4. Κάταγμα κόπωσης του σησαμοειδούς οστού. Τα σημεία ευαισθησίας είναι πιο συγκεντρωμένα στο σησαμοειδές οστό και το εύρος είναι μικρότερο. χρόνιες ασθένειες; μπορεί να ελεγχθεί με απεικονιστικά στοιχεία.
5. Δύο σησαμοειδή οστά. Το σησαμοειδές οστό είναι ραγισμένο λόγω συγγενούς μη σύντηξης και η απεικονιστική εξέταση δείχνει μια γραμμή χαμηλής πυκνότητας (γραμμή χωρίς κατάγματα) στο μέσο του σησαμοειδούς οστού. δεν υπάρχει τρυφερότητα. η πιθανότητα διμερούς ταυτόχρονης εμφάνισης είναι μεγαλύτερη.
6. Οστεοαρθρίτιδα σπέρματος. Τα σημεία ευαισθησίας είναι πιο συγκεντρωμένα στο σησαμοειδές οστό και το εύρος είναι μικρότερο. ο πόνος επιδεινώνεται κατά τη διάρκεια της δραστηριότητας. μπορεί να ελεγχθεί με απεικονιστικά στοιχεία.
7. Αγγειακή νέκρωση του σησαμοειδούς οστού. Τα σημεία ευαισθησίας είναι πιο συγκεντρωμένα στο σησαμοειδές οστό και το εύρος είναι μικρότερο. Η απεικονιστική εξέταση δείχνει κοντινά χαλαρά σώματα.
8. Τενοντίτιδα στένωσης καμπτήρων τενόντων. Ορατό «φαινόμενο σκανδάλης» (αναπήδηση ή απογοήτευση κατά την κάμψη και την επέκταση του hallux). πόνος όταν ο μακρός τένοντας του καμπτήρα (πόδι) κινείται και η πυρηνική μαγνητική εξέταση δείχνει τενοντίτιδα.
9. Ουρική αρθρίτιδα. Διακρίνεται ευαισθησία και ερύθημα των μεταταρσοφαλαγγικών αρθρώσεων. Δεν υπάρχει εμπειρία οξείας βλάβης πριν ο πόνος, το υψηλό ουρικό οξύ και οι κρύσταλλοι ουρικού οξέος μπορούν να φανούν από την παρακέντηση της άρθρωσης.

Οι παγοκύστες μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου που σχετίζεται με τα δάχτυλα των ποδιών. Η αναγνώριση των δακτύλων του χλοοτάπητα δεν είναι δύσκολη, γιατί αυτή η κατάσταση παρουσιάζει ποικίλα φυσικά χαρακτηριστικά. Σχεδόν όλα είναι μεταταρσοφαλαγγικά δάχτυλα. Ένα κοινό σύμπτωμα είναι οι μώλωπες γύρω από τα πέλματα και στην κορυφή του μεγάλου δακτύλου. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, τα δάχτυλα των ποδιών αισθάνονται εξαιρετικά απτικά. Μαλακά, πρησμένα δάχτυλα και πέλματα. Για τη θεραπεία των δακτύλων του γκαζόν, τα πόδια πρέπει να είναι όσο το δυνατόν πιο ψηλά για να μειωθεί η πίεση στα δάχτυλα των ποδιών. Λόγω των χαρακτηριστικών των δακτύλων του χλοοτάπητα, τα άτομα με αυτή την ασθένεια συνήθως βιώνουν αλλαγές στην κινητικότητα. Είναι συνήθως επώδυνο να βάλετε οποιοδήποτε βάρος στο προσβεβλημένο πόδι και είναι ιδιαίτερα άβολο να ασκήσετε οποιαδήποτε πίεση στο πέλμα του ποδιού. Ένας σχισμένος σύνδεσμος σπρώχνεται πολύ δύσκολα με το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού και συνοδεύεται από έντονο πόνο. Λόγω του οιδήματος, το μεγάλο δάχτυλο του ποδιού έχει χάσει το μεγαλύτερο μέρος του φυσιολογικού εύρους κίνησής του.

Εάν υπάρχει έντονο πρήξιμο του μεγάλου ποδιού, συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό. Οι συνήθεις θεραπείες για τα δάχτυλα του χλοοτάπητα περιλαμβάνουν την ελαχιστοποίηση του πρηξίματος και τη στερέωση του μεγάλου δακτύλου. Για το λόγο αυτό, συνιστάται η εναλλαγή θερμής και κρύας θεραπείας κατά το πρώτο 24ωρο, ακολουθούμενη από κρύες κομπρέσες. Τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της ποσότητας της τοπικής φλεγμονής. Μπορεί επίσης να βοηθήσει στη μείωση του πόνου και να βοηθήσει το πρήξιμο να εξαφανιστεί. Τα πόδια πρέπει να είναι ανυψωμένα όσο το δυνατόν περισσότερο για να μειωθεί η πίεση στα δάχτυλα του χλοοτάπητα και να επιτραπεί στον σχισμένο σύνδεσμο να ξεκινήσει τη διαδικασία επούλωσης. Οι ποδοσφαιριστές μπορεί να παρουσιάσουν σοβαρό πρήξιμο στα δάχτυλα του χλοοτάπητα και είναι καλύτερο να επισκεφτείτε αμέσως έναν γιατρό. Ο γιατρός μπορεί να εξετάσει το δάκτυλο του ποδιού για να προσδιορίσει εάν ο τραυματισμός απαιτεί γύψο στην περιοχή ή εάν ένα συνταγογραφούμενο αντιφλεγμονώδες φάρμακο είναι χρήσιμο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ωστόσο, μπορεί να αντιμετωπιστεί στο σπίτι χωρίς την ανάγκη επίσκεψης σε γιατρό. Μια απλή πορεία θεραπείας είναι η εφαρμογή κρύου στην πρησμένη περιοχή, η λήψη φαρμάκων για τη μείωση της φλεγμονής και η ανύψωση του ποδιού για μεγάλο χρονικό διάστημα, γεγονός που μπορεί να κάνει το δάχτυλο του χλοοτάπητα μέσα σε λίγες μέρες να αρχίσει να ξεθωριάζει.

Εάν ο πόνος επιμένει μετά τη θεραπεία δακτύλων χλοοτάπητα, χρησιμοποιήστε έναν νάρθηκα για να διορθώσετε την περιοχή.