Ο Κέβιν Ρόζενμπλουμ έδωσε την εικονογράφηση.

Μια μελέτη που κυκλοφόρησε πρόσφατα τονίζει τη σημασία των υποδημάτων στην ανάπτυξη της παραμόρφωσης του απαγωγού (HAV). Η González-Elena και οι συνεργάτες της εξέτασαν 187 μαθητές στη νότια Ισπανία, που ήταν κατά μέσο όρο 8.07 ετών. Χρησιμοποιώντας μια εικόνα ποδόγραμμα που φέρει βάρος, οι ερευνητές μέτρησαν το μήκος του ποδιού κάθε παιδιού και τη γωνία βλαισού βλαισού (HVA). 1 Το εσωτερικό μήκος του παπουτσιού κάθε υποκειμένου μετρήθηκε με τη χρήση τηλεσκοπικών μετρητών και μοιρογνωμόνων. Όταν η απόκλιση μεταξύ του μήκους του ποδιού (FL) και του εσωτερικού μήκους του παπουτσιού ήταν μικρότερη από εννέα mm, θεώρησαν ότι τα υποδήματα δεν εφαρμόζουν σωστά ή πολύ κοντά. 2,3 Το 38.5 τοις εκατό των μαθητών σε αυτήν την έρευνα φορούσαν παπούτσια που ήταν πολύ κοντά. 1 Σε άρρενες ηλικίας 10 ετών (r = 0.817, p = 0.025) και κορίτσια εννέα ετών (r = 0.705, p = 0.005), υπήρχε υψηλή συσχέτιση μεταξύ των κοντών υποδημάτων και της γωνίας του βλαισού. Τόσο για τα αγόρια όσο και για τα κορίτσια, αυτή η ηλικιακή ομάδα είχε την υψηλότερη συχνότητα κακής εφαρμογής στα παπούτσια. Οι συγγραφείς επισημαίνουν ότι η μέγιστη διαμήκης ανάπτυξη του ποδιού εμφανίζεται στην ηλικιακή περιοχή επτά έως οκτώ ετών στα κορίτσια και οκτώ έως εννέα ετών στα αγόρια, και ότι συμβαίνει πριν από την κορύφωση της συνολικής ανάπτυξης του σώματος κατά την έναρξη της εφηβείας. 4 Όλοι οι νέοι μεταξύ επτά και έντεκα ετών θα πρέπει να ελέγχονται τακτικά η εφαρμογή των παπουτσιών τους, σύμφωνα με τους ερευνητές.

 

Σε προεφηβικά παιδιά και των δύο φύλων, άλλες μελέτες αποκαλύπτουν μια ισχυρή σχέση μεταξύ των λανθασμένων υποδημάτων και της αυξημένης HVA.

 

3,5-6 Σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη 100 Πολωνών μαθητών, το 40% από αυτές φορούσαν παπούτσια που ήταν πολύ κοντά σε μήκος. 7 Σε εκείνη τη μελέτη, η γωνία του βλαισού του βλαισού αυξήθηκε κατά 5.5 μοίρες και κορυφώθηκε στην ηλικία των εννέα, 7 που ήταν πανομοιότυπο με τα ευρήματα της González-Elena και των συνεργατών της. 1

 

Ο Klein και οι συνεργάτες του αξιολόγησαν 858 παιδιά προσχολικής ηλικίας στην Αυστρία, ηλικίας από τρία έως έξι ετών, και ανακάλυψαν ότι το 70% από αυτά φορούσαν παπούτσια που ήταν υπερβολικά κοντά.

 

3 Η μελέτη ανακάλυψε επίσης μια σχέση ανάμεσα στο να φοράτε κοντά παπούτσια και να έχετε υψηλότερη γωνία βλαισού. Με άλλα λόγια, όσο μεγαλύτερη είναι η γωνία του βλαισού, τόσο πιο κοντό είναι το παπούτσι. Σύμφωνα με τη μελέτη, το να φοράς παπούτσια που είναι ένα νούμερο πολύ μικρά αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης βλαϊκού χαλκού κατά 17%, δύο πολύ μικρά μεγέθη αυξάνουν τον κίνδυνο κατά 37 τοις εκατό και τρία μεγέθη πολύ μικρά αυξάνουν τον κίνδυνο κατά 61 τοις εκατό. Ένα μέγεθος παπουτσιού ισούται με εννέα χιλιοστά. 8 Ως αποτέλεσμα, οι συγγραφείς πρότειναν ότι η καλύτερη εφαρμογή για παιδικά παπούτσια είναι μεγαλύτερα από ένα μέγεθος ή τουλάχιστον 10 έως 12 mm μακρύτερα από το παιδικό πόδι.

 

Υπάρχει σχέση μεταξύ της εφαρμογής του παπουτσιού και του βλαισού σε ηλικιωμένους ασθενείς;

Με όλο τον πρόσφατο ενθουσιασμό για τις νέες χειρουργικές τεχνικές για τη θεραπεία της παραμόρφωσης του απαγωγού (HAV), διαπιστώνω ότι οι προληπτικές στρατηγικές τυγχάνουν μεγάλης προσοχής. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα υποδήματα που δεν εφαρμόζουν σωστά αναφέρονται σταθερά ως σημαντικός εξωτερικός παράγοντας κινδύνου για παραμόρφωση HAV. 9 Ασθενείς που φορούν παπούτσια με ψηλά τακούνια και/ή στενά δάχτυλα είχαν υψηλότερη συχνότητα και σοβαρότητα HAV, σύμφωνα με πολλές μελέτες. 10-13 Μελέτες υποδεικνύουν ότι όταν οι γυναίκες που ήταν ξυπόλητες σε όλη την παιδική τους ηλικία αλλάζουν σε έναν τρόπο ζωής με παπούτσια, ο κίνδυνος εμφάνισης HAV αυξάνεται. 14-16

 

Οι ενήλικες γυναίκες φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη δυσκολία με τα στενά υποδήματα όταν είναι νεότερες. Ο Menz και οι συνάδελφοί του ανακάλυψαν μια βαθμιαία αύξηση στην πιθανότητα εμφάνισης βλαισού με αυξανόμενη στενότητα του δακτύλου στα υποδήματα που φοριούνται μεταξύ 20 και 29 ετών και σε μικρότερο βαθμό μεταξύ 30 και 39 ετών, σε δείγμα άνω των 2,000 γυναίκες. 17 Τώρα γνωρίζουμε ότι η εσφαλμένη εφαρμογή υποδημάτων μπορεί να προκαλέσει δυσπλασία HAV τόσο σε αγόρια όσο και σε κορίτσια πολύ νωρίτερα στην ανάπτυξη. 1-6

 

Συμπεράσματα και συστάσεις

Σύμφωνα με διάφορες έρευνες, μεταξύ 40 και 70 τοις εκατό των παιδιών κάτω των 12 ετών στις οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες φορούν παπούτσια που δεν ταιριάζουν σωστά.

1,3,7 Στις ηλικιακές περιόδους όπου η ανάπτυξη του ποδιού είναι πιο γρήγορη, που είναι επτά έως οκτώ ετών για τα κορίτσια και οκτώ έως εννέα ετών για τους άνδρες, η πιθανότητα να ανακαλύψετε ακατάλληλα παπούτσια αυξάνεται. 1 Τα κοντά ή στενά παπούτσια σχετίζονται άμεσα με την αυξημένη γωνία βλαισού σε αυτή την ηλικία. 1,7

 

Τα περιοριστικά υποδήματα επιλέγονται πιο συχνά από ενήλικες ασθενείς λόγω της μόδας και του τρόπου ζωής τους. Τα παιδιά, από την άλλη πλευρά, σπάνια φορούν ψηλοτάκουνα ή τα λεγόμενα «μοντέρνα παπούτσια». Ταυτόχρονα, τα περισσότερα παιδικά παπούτσια, από την εμπειρία μου, έχουν κωνικό ή στένωση στην άπω περιοχή του κουτιού των ποδιών. Ως αποτέλεσμα, τα συσταλτικά υποδήματα στους νέους προκαλούνται από τη χρήση παπουτσιών που είναι πολύ κοντά για το πόδι του χρήστη. Γιατί η πλειονότητα των νέων στις σύγχρονες βιομηχανικές χώρες φοράει παπούτσια που δεν είναι σωστά τοποθετημένα; Μια κοινή αιτία θα ήταν η αποτυχία παρακολούθησης της εφαρμογής και η αντικατάσταση των παπουτσιών σε τακτική βάση.

 

Κατά την εξέταση των παιδιών, οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει πάντα να εξετάζουν την εφαρμογή του παπουτσιού και να ενημερώνουν τους γονείς για τους κινδύνους των συσταλτικών υποδημάτων. Οι γονείς θα πρέπει επίσης να μάθουν πώς να αξιολογούν την εφαρμογή των παπουτσιών των παιδιών τους. Στο ιστολόγιο του επόμενου μήνα, θα συζητήσω πώς να αξιολογήσω την εφαρμογή των παπουτσιών και να καταρρίψω ορισμένες κοινές παρανοήσεις σχετικά με τη χρήση του «του εμπειρικού κανόνα».