Συνήθως, στα δερματολογικά ιατρεία, συναντώ συχνά ασθενείς που έρχονται για ποδολογία. Οι περισσότεροι ασθενείς δεν μπορούν να διακρίνουν αν έχουν καλαμπόκια (κοινώς γνωστά ως «ακίδες στα πόδια») ή πελματιαία κονδυλώματα (κοινώς γνωστά ως «αγκάθια ή κονδυλώματα») και κάλους (κοινώς γνωστούς ως «κάλους»). Μερικοί δερματολόγοι είναι επίσης στο σύννεφο. Οι ασθενείς συχνά μπερδεύουν τα τρία για "καλαμπόκια". Καθώς τα ανθρώπινα όντα προοδεύουν, σταδιακά απομακρύνονται από τη χειρωνακτική εργασία και περπατούν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Κλινικά, είναι αλήθεια. Τα καλαμπόκια είναι ήδη πολύ σπάνια, γι' αυτό αφιέρωσα χρόνο σήμερα για να αφιερώσω σε όλους μια ολοκληρωμένη κατανόηση αυτών των τριών, ώστε να μην εξαπλωθεί το στέμμα και να οδηγηθούν σε λανθασμένη διάγνωση και κακή θεραπεία.

1. Καλαμπόκια

Είναι μια περιορισμένη κωνική κερατινώδης ανάπτυξη που προκαλείται από χρόνια τριβή ή πίεση. Η άκρη είναι βαθιά μέσα στο δέρμα και η βάση είναι εκτεθειμένη στην επιφάνεια του δέρματος. Είναι στρογγυλό σαν καλαμπόκι, εξ ου και το όνομά του. Το χρώμα είναι ανοιχτό ή σκούρο κίτρινο και η επιφάνεια είναι λεία και λεπτή. Οι ρυτίδες είναι ελαφρώς διάφανες και έχουν ξεκάθαρα όρια. Το πάτημα της κορυφής θα προκαλέσει πόνο λόγω του άκρου που καταπιέζει το υποδόριο νεύρο. Οι περισσότεροι ασθενείς έρχονται να δουν έναν γιατρό λόγω του πόνου που επηρεάζει το περπάτημα και την εργασία. Είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν σε περιοχές που είναι επιρρεπείς σε τριβή όπως τα χέρια και τα πόδια ή ανάμεσα στα δάχτυλα των χεριών ή των ποδιών. Η εμφάνιση, σπάνια πάνω από 3, δεν είναι μεταδοτική και μεμονωμένοι ασθενείς δεν θα υποβληθούν σε θεραπεία και θα επουλωθούν και θα υποχωρήσουν μετά την αφαίρεση της εξωτερικής δύναμης.

2. Πελματιαία κονδυλώματα

Προκαλείται από τον ιό των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) τύπου 1. Μεταδίδεται με άμεση ή έμμεση επαφή. Η παθογένεση σχετίζεται με τα τραύματα του δέρματος που προκαλούνται από τραύμα και την ανοσολογική κατάσταση του ατόμου. Άτομα με μη φυσιολογική ή αδύναμη ανοσοποιητική λειτουργία είναι πιο πιθανό να μολυνθούν. Πρώιμες βλατίδες στο χρώμα του δέρματος, οι οποίες σταδιακά εξελίσσονται σε στρογγυλές γκριζοκίτρινες κηλίδες με τραχιές και ανώμαλες επιφάνειες (γενικά δεν γίνονται «κουνουπιδιόμορφες» λόγω πελματιαίας πίεσης), οι γραμμές του δέρματος δεν είναι εμφανείς ή κατεστραμμένες, τα όρια είναι καθαρά και γύρω περιοχή Ελαφρώς παχύρρευστος κεράτινος δακτύλιος, με μικρές μαύρες κηλίδες ή/και σημεία αιμορραγίας μετά την αποκοπή της επιφάνειας του σώματος του κονδυλώματος ή το σπάσιμο του σώματος του κονδυλώματος. Γενικά, δεν είναι επώδυνο και μερικοί ασθενείς έχουν ελαφρύ πόνο. Είναι μολυσματικό, μεγάλο σε αριθμό, σπάνια μόνο και πόδια Μπορεί να εμφανιστεί σε διάφορα μέρη και τα περισσότερα από αυτά είναι πρώτα στο ένα πόδι ή μόνο στο ένα πόδι.

3. Κάλος

Είναι μια ανοιχτοκίτρινη επίπεδη υπερπλαστική πλάκα κερατινοκυττάρων που σχηματίζεται από μακροχρόνια διέγερση συμπίεσης ή τριβής, με λεπτές άκρες, παχιά μεσαία, στρογγυλή, μεγάλη περιοχή, μεμονωμένα μπαλώματα ή λωρίδες, ελαφρώς διαφανή, γενικά, χωρίς αίσθηση, Μεμονωμένοι ασθενείς συνοδεύονται από σκάσιμο, πόνο και/ή ευαισθησία που δεν είναι εμφανής και είναι πιο συχνή στα τριβικά μέρη των οστικών προεξοχών. Είναι πιο συχνή σε ασθενείς με παραμορφώσεις στα πόδια, μακροχρόνιες αθλητικές τριβές ή ακατάλληλα παπούτσια και σε όσους αγαπούν να φορούν ψηλά τακούνια. Όχι μεταδοτική.

4. Πώς να αναγνωρίσετε τα τρία;

Το corpus callosum είναι σχετικά απλό, με μεγάλα ανοιχτά κίτρινα μπαλώματα να εμφανίζονται στο σημείο τριβής. Η διάγνωση μπορεί να επιβεβαιωθεί συνδυάζοντας τα κλινικά συμπτώματα και τη σύγκριση των εικόνων. Οι ασθενείς γενικά σπάνια πηγαίνουν στο γιατρό επειδή δεν έχουν εμφανή ενόχληση και θα χρησιμοποιήσουν ένα μαχαίρι για να τους κόψουν μόνοι τους, αλλά τα πελματιαία κονδυλώματα και τα καλαμπόκια δικαιολογούνται. Είναι εύκολο να συγχέεται και τα πελματιαία κονδυλώματα ονομάζονται συχνά "καλαμπόκια".

Απλώς θυμηθείτε αυτόν τον τύπο: τα καλαμπόκια είναι συχνά μεμονωμένα, επώδυνα, κομμένα χωρίς μαύρα στίγματα και δεν είναι μεταδοτικά. Αντίθετα, τα πελματιαία κονδυλώματα είναι συχνά πολλαπλά, ανώδυνα, κομμένα με μαύρα στίγματα και είναι εύκολα μεταδοτικά. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να διακριθεί καλά. Φυσικά, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν δερματολόγο εάν είστε άτυποι.

5. Το ερώτημα λοιπόν είναι πώς να το αντιμετωπίσουμε;

Κάλος: Δεν είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί. Αφού αφαιρέσετε την τριβή και την εξωτερική δύναμη, σύντομα θα βελτιωθεί και θα αυτοθεραπευθεί. Εκτός κι αν ο πόνος είναι εμφανής, μπορείτε να το βουτήξετε σε ζεστό νερό και να το κόψετε με ένα μαχαίρι. Για ορισμένες σοβαρές περιπτώσεις, μπορείτε να δοκιμάσετε κατάψυξη ή λέιζερ.

Καλαμπόκι: Τα καλαμπόκια μπορούν να αφαιρεθούν με οφθαλμική αλοιφή, χειρουργική εκτομή ή λέιζερ, αλλά μπορεί να αφήσουν σημάδια. Αξίζει να σημειωθεί ότι εάν η διάγνωση των καλαμποκιών δεν είναι δυνατή, δεν συνιστάται η χρήση καλαμποκιού. Σε περίπτωση που πρόκειται για πελματιαία κονδυλώματα, θα έχετε αντίστροφο αποτέλεσμα και θα αυξήσετε την εξάπλωση των κονδυλωμάτων.

Πελματιαία κονδυλώματα: Απαγορεύεται η χρήση κρέμας καλαμποκιού (μπορεί να προκαλέσει εξάπλωση ή αιμορραγία του κονδυλώματος). Μικρές ποσότητες μπορεί να είναι λέιζερ, κατεψυγμένες ή τοπικές αλοιφές όπως κρέμα τρετινοΐνης, imiquimod κ.λπ., μεγάλες μπορούν να αφαιρεθούν χειρουργικά και λέιζερ, γενικευμένες ή πολλαπλές (όπως ένθετα κονδυλώματα) μπορεί να δοκιμάσει φωτοδυναμική θεραπεία, ένεση φαρμάκων ή αντιικά κινέζικα φάρμακα λαμβάνονται από το στόμα και ή εμποτίζονται. Η συνδυασμένη θεραπεία πολλαπλών μεθόδων μπορεί να είναι καλύτερη επιλογή για πολλούς ασθενείς. Η θεραπεία αυτής της νόσου γενικά δεν απαιτεί συστηματική φαρμακευτική αγωγή. Φάρμακα για το ανοσοποιητικό και αντιιικά φάρμακα μπορεί να είναι χρήσιμα στη θεραπεία, αλλά συγκεκριμένα Το αποτέλεσμα δεν έχει ακόμη συζητηθεί.

Σημείωση: Εάν τα πελματιαία κονδυλώματα εφαρμοστούν κατά λάθος σε αλοιφή καλαμποκιού, βεβαιωθείτε ότι χρησιμοποιείτε αντιβιοτική αλοιφή για τον έλεγχο της φλεγμονής πριν από το λέιζερ ή την κρυοθεραπεία, διαφορετικά θα προκληθούν μεγάλα έλκη και αιμορραγία (όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα) και τελικά θα αφήσουν σοβαρές ουλές .

6. Τα πελματιαία κονδυλώματα μολύνονται από τον ιό HPV, πώς μπορούν να γίνουν κακοήθη;

Δεδομένου ότι τα πελματιαία κονδυλώματα προκαλούνται ως επί το πλείστον από λοιμώξεις HPV1 (χαμηλού κινδύνου), γενικά δεν γίνονται κακοήθη και σπάνια γίνονται κακοήθη (δευτεροπαθές κονδυλώματα), οπότε εφόσον τα βρείτε, μπορείτε να πάτε στο δερματολογικό τμήμα ενός τακτικού νοσοκομείο για διάγνωση και θεραπεία.

Τέλος, οι διαφορές μεταξύ των τριών εμφανίζονται ξανά: